Alhoewel ik dat normaal altijd in de trein naar Limburg of Brabant hoor, heb ik nu pas echt ontdekt waar de parel van het zuiden ligt. Namelijk bij Krabi in de buurt. Vele mooie eilanden en landschappen onderscheiden dit gebied van andere kustlijnen.

Gisteren middag om 12.00 werd ik op Koh Samui opgehaald om vervolgens met een minibusje naar de boot worden gebracht. De boot zal 13.30 vertrekken, maar om 15.00 was er nog geen boot te bekennen. Uiteindelijk kwam er toch een boot en overvol trotseerde we de golven (er stond veel wind en dat resulteerde in een onrustige zee). Eenmaal aangekomen stond er een bus klaar die naar Krabi reedt. Ik dacht dat de afstand mee viel maar het was toch nog een dikke twee uur rijden.

Rond 20.00 was ik eindelijk in mijn hotel die prachtig paars/roze geschildert is. Wel is er airco, een koelkast, flatscreen en genoeg ruimte. Enige nadeel is dat hiernaast een gezellige kroeg zit waar het gisteren een beetje onrustig was. Gelukkig viel ik snel in slaap en heb ik er eigenlijk geen last van gehad.

De volgende ochtend besloot ik uit te slapen. Heerlijk! De eerste keer dat ik tot zo laat in bed heb gelegen, pas rond 10.30 ging ik eruit. Eenmaal eruit besloot ik naar het tourist office te gaan om voor morgen en zaterdag paar excursies te boeken. Echter kwam ik halvewege Win tegen (een Thaise jongeman). Hij vroeg me wat ik ging doen en ik zei dat ik op zoek was naar een ontbijtje. Hij zei dat ik maar mee moest naar Railey Beach en dat ik daar dan maar ging ontbijten. Voor 150 Bath (3.75 euro) bracht hij me erheen. Nouja.. prima toch!

Na de benzine tank te hebben bijgevult gingen we in volle vaart naar Railay Beach. Dit was zo´n 40 minuten varen met de boot. Het weer was in het begin behoorlijk bewolkt, maar zoals op bovenstaande foto al is te zien begon het langzaam op te klaren.

Eenmaal aangekomen op het strand heb ik snel even drie bananen en een flesje water gehaald. Geen top ontbijt, maar dit was het eerste winkeltje en naast bananen hadden ze voornamelijk pringels (chips) en drinken. Dit was de plek waar we aankwamen. Echt een heel ander beeld van het gebied dan de volgende foto´s die jullie te zien krijgen. Hier leek het echt op een soort rivier die door de jungle heen gaat, terwijl je 100 meter verder weer de mooiste zandstranden tegen komt die in Thailand te vinden zijn. Voor de rest voelde dit gebied echt aan als een soort pretpark. Ga voor de grotten rechts, ga voor zandstranden links, ga rechtdoor voor de apen, ga de tweede links voor het zwembad enzovoort. Het voelde in ieder geval heerlijk.
Na een pad onder de stenen rotsformatie te hebben gevolgt kwam ik uit bij het eerste kleine strandje (zie boven). Het gebied bestond uit vijf verschillende stranden die allen een eigen identiteit hadden. Sommige waren omringt door rotsen, andere door jungle en groeiden de bomen in het water en andere waren weer puur zandstrand. Vervolgens ben ik een eindje over een ander strand gaan lopen wat resulteerde in de onderstaande foto:Mooie hoge rotsformaties schieten her en daar uit het water alsof het de normaalste zaak van de wereld is. Hoe verder ik liep des te mooier , schoner en strakker de stranden werden.
Naast het feit dat de stranden erg mooi waren, was het er ook helemaal niet druk. Echt heerlijk zo'n prive strand. Al waren de iets drukkere (en meer centrale gelegen) gebieden ook de moeite waard. Soms is het leuk om mensen te kijken: Raar genoeg heb ik deze vrouw niet eens bewust zo gefotografeerd. Toen ik de foto's aan het terugkijken was viel het mij pas op. Ze vormde maar een klein gedeelte op de totale foto, maar speciaal voor de volgers heb ik hem maar even uitvergroot. Na eventjes op het strand te hebben gelegen kreeg ik toch wel behoorlijk trek. De drie bananen als ontbijt waren toch niet genoeg. Het eerste restaurantje die ik tegenkwam zag er perfect uit en het smaakte heerlijk! Alsof de koks van de Librije op vakantie waren naar Thailand en een dagje als chefkok hier in dit restaurantje werkten. Misschien wat overdreven.. maar poeh.. Lekker! Vol goede moed ging ik verder op verkenning. Deze goede moed veranderde snel in minder goede moed want ik was compleet verdwaalt in de natuurlijke omgeving van Railey.De reden hiervoor was dat er allemaal prive resorts lagen waar je niet overheen mocht lopen. Meestal werd dit goed aangegeven of stond er beveiliging, maar 1 keer dus niet.. en dat was nou net de keer dat ik die kant op liep. Ik liep over het resort (wat er prachtig uit zag), alleen mocht ik niet meer terug. De zoektocht naar een andere weg begon, er was een andere weg.. alleen vond ik die juiste weg niet. Ondertussen kwam ik bij een ander strand terecht, helaas niet het strand die ik moest hebben, maar wel weer mooi. Eindelijk had ik (dacht ik) de juiste weg gevonden en met een iets sneller voettempo vervolgde ik mijn weg. Na een dikke kilometer werd het pad steeds dunner en dunner. De salamanders schoten uit de bosjes en ik besefde mij dat dit niet helemaal juist was. Ik besloot om helemaal terug te lopen en gewoon over het resort terug te gaan, hier wist ik tenminste de weg. Op het resort vroeg de beveiliging of ik op het resort overnachtte. Ik herrinnerde mij dat ik op de heenweg een tennisbaan tegenkwam, dus ik zo overtuigend mogelijk. Yes, I have a bungalow near the Tennisfield. En ik mocht door... Yeah!Inmiddels was mijn camera leeg en kon ik geen foto's meer maken. Erg jammer want ik kwam nog een groepje apen tegen. Ik liep rustig over het pad toen er 10 meter voor mijn voeten een kokosnoot op de grond viel, vervolgens viel er nog eentje iets verder. Een paar seconden later kwamen er vanuit verschillende kanten apen aan geslingerd en begonnen de kokosnoten te openen. Erg leuk en apart gezicht!

Om 17.00 nam ik de boot weer terug naar Krabi Town. Win zat op mij te wachten en probeerde mij nog te overtuigen om morgen weer te gaan. Echter gaf ik aan om al plannen voor andere eilanden te hebben. Hij waarschuwde mij nog voor de drukte op de eilanden als Koh Phi Phi en James Bond eiland. Dit houdt mij alleen niet tegen, morgen om 8.00 A.M. vertrek ik naar het James Bond eiland (en omliggende eilanden).

Tot het volgende verslag!