De afgelopen dagen heb ik zeer weinig gedaan. Eigenlijk alleen een beetje over het strand gelopen en bij het zwembad gelegen. Opzich is dit niet zo raar, want het weer is geweldig en tegelijk veel te warm om vanalles te ondernemen. Dit was ik wel van plan, maar het organisatie niveau is hier erg bedroevend.. dit had ik al eens gezegd maar het viel mij wederom op. Hier kom ik op het einde op terug.

Allereerst wil ik jullie een beetje jaloers maken met de mooiste stranden die op 10 seconden lopen van mijn resort af ligt. In mijn vorige verslag schreef ik dat je niet naar Koh Samui moet gaan voor rustige stranden en dergelijk. Echter kom ik hier op terug. De zandstranden zijn zo lang dat er overal wel een rustig plekje is te vinden.

Onderstaande foto was mijn kleine prive strandje, heerlijk afgeschermd met rotsen. Vreemd genoeg heb je alleen enkele grote rotsen, maar voor de rest is het allemaal zeer fijn zand. Je verwacht toch enkele stenen in het water, maar deze waren er zeldzaam.Na mijn prive strandje ben ik naar een toeristisch punt gelopen. Genaamd: Grandmother and Grandfather Rocks (Hin Yai & Hin Ta). Deze rotsformatie is bekent omdat de grandfather rock op een piemel lijkt en daarnaast heb je the grandmother rock wat een spleet heeft. Tja, ik heb het ook niet bedacht, maar aangezien het op loopafstand was wou ik het natuurlijk wel even zien. Nou dat is hem dan.. the Grandfather. haha. Nou ik moest wel even lachen toe ik er stond. Op zo'n manier kan je dus alles toeristisch maken. The grandmother heb ik niet gezien, die schijnt ergens te zijn waar ik toevallig niet heb gekeken. Ach.. ik genoot ook meer van de giegelende Japanners dan een overeind staande rots. 180 graden de andere kant op kreeg ik onderstaand uitzicht, in mijn ogen veel mooier: Hierna ben Ik ook naar boven gelopen naar het uitzichtpunt van deze lokatie. Omdat dit 10 bath (26 cent) koste, ging niemand omhoog. Nou mooi rustig, ik heb een uur boven gezeten in de schaduw en genoten van het mooie uitzicht.
Kant A, het strand waar tevens mijn resort aan ligt. En Kant B, de rotsformatie waar dus ook the grandfather en grandmother in de buurt waren: Na dit geweldige uitzicht ben ik langzaam naar beneden gegaan en de weg terug richting het resort gelopen. Ondertussen heb ik nog enkele foto's geschoten van de prachtige stranden en de zwerfhondjes die je hier trouwens in overvloed hebt. De ene hond ziet er nog zieliger en magerder uit dan de rest en je ziet ze werkelijk overal. Uiteindelijk vond ik een plek waar dus wel keien in het water lagen! Yes, ik vond al dat het onmogelijk was! En uiteindelijk via het bekende pad ben ik weer beland in het resort waar ik de rest van de middag onder de parasol aan het zwembad heb doorgebracht. Aan het eind van de middag ben ik opzoek gegaan naar een restaurantje in het stadje. Ik vond een restaurantje waar je voor 450 bath (13 euro ongeveer) onbeperkt spareribs/kipfilet en kippepootjes kon eten. Er stond een grill voorin het restaurant waarop alles werd klaargemaakt en gemarineerd. Het eten smaakte prima, echter was het zeker niet van super kwaliteit. Toch maakte ik nog wel wat grappige dingen mee in het restaurant. Als eerste zijn ze behulpzaam, iets te behulpzaam. Die Thaise mensen willen zo graag fooi verdienen dat ze er alles aan doen om je het zo confortabel mogelijk te maken. Voorbeeld 1: je krijgt een flesje cola en daarbij een glas, dan schenken ze het in, maar zodra je een paar slokken hebt genomen komen ze weer langs om weer wat uit het flesje te schenken, dit gaat dus door totdat je flesje leeg is. Heel leuk om te testen was, wanneer ze iets bij gingen schenken, uiteindelijk moest je wel een aardige slok nemen. Voorbeeld 2: Ze schuiven niet alleen je stoel aan, nee.. ze versieren je met slabbertjes en leggen je ook nog uit hoe je een sparerib moet eten. Helaas voor hen leggen ze dit wel verkeerd uit. Ze gaven mij namelijk de tip dat je dit met de handen moet eten om het vlees ervan af te bijten, maar iedereen weet dat je bij een goed klaargemaakte sparerib het vlees er eenvoudig kan afsnijden. Mja.. dit keer was ik zo vriendelijk om te lachen en thank you te zeggen. Nu het grootste irritatie punt van het hele restaurant (ja ik raak er niet over uitgepraat) was dat alle obers, koks, buffetmensen een eigen bel hadden. Zo'n eentje die je ook bij de ijscokar hebt. En elke keer als er iets klaar was begonnen ze te bellen. Dit kon dus al bij een cola zijn. Tot het gevolg dat ik met het zweet op mijn voorhoofd en met de temperatuur van 45 graden continue het gevoel had dat de kerstman eraan kwam. Ik heb ik mijn leven nog nooit zo veel belletjes in korte tijd horen af gaan.

Zo.. nu genoeg over het restaurant. Nog even wat klagen over de organisatie in het land? Ik heb tot twee keer toe een trip naar het nationale park geboekt en twee keer ben ik niet opgehaald van mijn resort. De eerste keer een misverstand in de organisatie en de tweede keer had ik volgende de organisatie niet geboekt. Zelfs mijn bestiging mail en zelfs antwoord van de organisatie dienden niet als bewijs. Nu heb ik voor morgen de trip bij een andere organisatie laten boeken door de resort eigenaar. Hopelijk gaat het nu wel goed en heb ik weer wat moois om te schrijven.

Woensdag vertrek ik weer van dit eiland en ga ik naar Krabi. Zeer waarschijnlijk laat ik niet alleen het eiland in de steek maar ook gelijk het mooie weer. Ik zal jullie tegen die tijd weer een mooi verhaaltje vertellen!

Gr. Michel